تهدید ها امریکا و کشور های غربی به حمله به سوریه و انصراف مشروط آنها و تهدید چند سال قبل به حمله به ایران والبته حملات امریکا و غرب به عراق، افغانستان و پاکیتان مصداق رویارویی غرب و اسلام است
به بیان بهتر رویارویی غرب و اسلام موضعی قطعی و ریشه دارد است که سر منشا از مبدا تفکری این دو مکتب می گیرد به فرمایش مقام معظم رهبری در دیدار ائمه جمعه:دولت، مسئولان، سیاسیون، دیپلماتها و مردم باید تحرکات و رفتارهای پیچیده و ظاهرسازیهای حقوق بشری غرب و امریکا را با نگاه واقع بینانه و در چارچوب رویارویی عمیق و مبنایی غرب با اسلام تحلیل کنند زیرا در غیر اینصورت در تمایز میان تاکتیک ها و راهبردهای طرف مقابل و حتی شناخت دشمن دچار اشتباه خواهیم شد .
ریشه و این خصومت های آن را حضرت آیت الله خامنه ای گفتند:
غرب، در دوران استعمار، سیطره و سلطه اقتصادی، سیاسی و فرهنگی خود را بر شرق از جمله دنیای اسلام گسترش داد و بواسطه پیشرفتهای علمی و فناوری ،اینگونه القاء کرد که الگو و مرکزیت همه محاسبات، دنیای غرب است .
آنها حتی محاسبات جغرافیایی را بر مبنای اصالت و برتری دنیای غرب تغییر دادند و اصطلاحات نادرستی همچون خاور نزدیک، خاورمیانه و خاور دور را بوجود آوردند .
خصومت ریشه دار غرب با اسلام که در آثار متعدد هالیوودی ، موضع های رسمی و غیر رسمی، عملکرد اقتصادی و کنش های نظامی آنقدر مشخص است که اگر محدود اختلافات چین و روسیه در چند سال اخیر بر سر توازن قدرت کنار بگذاریم تمامی اختلاف ها و مناقشات اصلی چند سال گذشته یک طرف ثابتش اسلام و سمت دیگر امریکا و متحدان غربی آن بودند.
پس بدون شک این رویارویی غرب که در فرمایشات رهبری مورد تاکید است بدون شک در مسیر و جریانات نخبه باید مورد توجه و در برنامه ریزی ها مورد توجه قرار گیرد.
جنگی که دشمن خودش را برای آن تا دندان مسلح کرده است اما هنوز بعضی از نیرو های به ظاهر خودی درگیر توهمات خودشان هستند.
تصورات خیالی بعضی افراد سست نظر این است که چرا نمی شود اسلام با غرب و تفکرات لیبرالیستی کنار بیاید، چرا ما مثل تمام کشور ها با غرب مخصوصا امریکا رابطه دوستانه نداشته باشیم؟
پاسخ آنها ساده است:
اول اینکه اسلام و غرب در اصول صد در صد مخالف هم هستند و قبول امریکا به عنوان دوست یا باید به همراه گذشتن و نادیده گرفتن اصول اسلام باشد یا گذشتن غربی ها از اصول غرب و تفکرات لیبرال- به صورت قطعا تا به حال غرب که از اصول مادی اش کنار نیامده- پس نتیجه ساده اش تبدیل شدن به کشوری به اسم اسلامی و در عمل اسلام امریکایی است.
دوم: دوستی در رابطه با یک قدرتمند زور گو نوعی خیال بافی بچه گانه است، امریکا در تاریخ کوتاه تشکیلش بیش از 188 جنگ و حمله نظامی به تمام نقاط جهان از آسیا تا آفریقا و حتی اروپا داشته است-این تعداد به جز حملاتی است که با حمایت مستقیم و غیر مستقیم امریکا و توسط دیگران انجام شده است- خوب دوستی با این کشور هرچه بنامی اش در حقیقت زانو زدن و تسلیم شدن در برابر اوست نه دوستی.
نگاه امام خمینی ره در این موضوع واضح و مشخص است به صورتی که بعد از قطع رابطه از سوی امریکا در جریان "444 روز" این چنین پیام می دهند: «ملت شریف ایران، خبر قطع رابطه بین ایران و امریکا را دریافت کردم و اگر کار‌تر در عمر خود یک کار کرده باشد که بتوان گفت به خیر و صلاح مظلوم است، همین قطع رابطه است. رابطه بین یک ملت به پاخاسته براى رهایى از چنگال چپاولگران بین المللى با یک چپاولگر عالَمخوار، همیشه به ضرر ملت مظلوم و به نفع چپاولگر است. ما این قطع رابطه را به فال نیک مى گیریم؛ چون که این قطع رابطه دلیلى بر قطع امید امریکا از ایران است. ملت رزمنده ایران این طلیعه پیروزى نهایى را که ابرقدرت سفاکى را وادار به قطع رابطه یعنى خاتمه دادن به چپاولگری ها کرده است، اگر جشن بگیرد حق دارد.»
بدون شک مسیر اسلام ناب روزی در مقابل مسیر مادی گرای غرب خواهد ایستاد و بدون شک دشمن در تمام این سال ها و بعد از آن در حال تجهیز شدن است تا به خیال خود تفکر و نگرش لیبرال -به عنوان تنها را نجات بشر- را روز فراگیر کند و دیگر یک پیر مرد روحانی با فاصله کیلومترها از کشور تمامی منافع غرب را از بین نبرد.
ای کاش بعضی از ساده دل ها که گاهاَ در کشور ما مسئولیتی هم دارند کمی-و فقط کمی- سرشان را از برف بیرون بیاورند تا حقیقت و واقعیت و اصل موضوع را درست درک کنند.
والبته سیاه دل های داخلی و خارجی که فقط اسم اسلام و خیر خواهی برای مردم را یدک می کشند مشمول این توصیه نمی شوند چون آنها خودشان را به خواب زده اند نمی شود بیدارشان کرد...
کشور هایی که دوستی با امریکا را به قیمت دادن اصول و ارزش هایشان خریدن امروز از ترس قیام مردمشان خواب در چشم ندارند....
