شعر/ قبل از اذان صبح کمی باده سر گشیم

قــبـــــــــل از اذان صـبح کمی باده سر گشیم

بـــــــــر زلـــف یار خود کمی ساده سرکشیم

-----------------

گــــــــر جان نمی رود به فدای تو با ک نیست

ما هر چه می کشیم به فدای تو می کشیم

-----------------

گویند که رمــــــــــــــز عشق نگویید و نشنوید

این خوش حکایتی است ز چه رو سرکشیم

-----------------

مــــــــــــا را نگفت یار که رو از دیـــــــــــار من

این هم بهانه ای ست که سر وپار بر کشیم

-----------------

دنبال دیدنش نــــــــریم ســــوی آســــمـــان

خود آسمان به زمین آید اگر خوب پر کشیم

-----------------

هــــرچـــــند رو سیه ام و از قــــافیه تهــــــی

امـــا بَر خـــیــال به آستان تو پــــر کشیـــــم