تا به حال سوار اتوبوس شده اید وقتی از جمعیت پر است و در یک ایستگاه توقف می کند
دیده ای برخورد ما وقتی سوار هستیم با وقتی هنوز سوار نشده ایم چه قدر متفاوت است.
وقتی سوار نشده ایم میگوییم: آقا یه مقدار برو بالا ماهم سوار شویم ، آن جلو جا هست برو بالا ما هم به کارمان برسیم حالا اگر کسی اعتراض کند می گوییم اتوبوس عمومی است برای همه.
اگر همان فرد وقتی سوار است و یک نفر دیگر به او می گوید برو بالا ما هم سوار شویم جواب می دهد: آقا با اتوبوس بعدی بیا این قدر ما را الاف نکن کار داریم
یه چیز دیگه هم توی این اتوبوس ها هست اونهم اینکه تا اتوبوس شلوغ می شه بعضی ها با اینکه کنارشان خالقی هست و با یک کم جابجایی می شود چند نفر دیگر سوار شوند ولی می ایستند و آویزان شدن عده ای را نگاه می کنند و می گویند چرا اتوبوس به این خط اضافه نمی شود عزیز جان تو که قدری جابجا نمی شوی تا دیگران سوار شوند چرا توقع اتوبوس بیشتر را داری.
زندگی ما هم گاهی وقتها می شود ماجرای این اتوبوس ها
)تصویر خودم تو میدان فردوسی گرفتم(
وقتی پایین هستیم توقع داریم همه ملاحظه ما را بکنند و بگذارند بیاییم بالا و این را حق خودمان می دانیم ولی وقتی رفتیم بالا دیگر بفکر پایینی ها نیستیم
حال اگر وقتی پایینیم این قدر توقع از دیگران نداشته باشیم و یا وقتی رفتیم بالا ملاحظه پایینی ها را بکنیم شاید لازم نباشد اتوبوس به خط زندگی ما اضافه شود و یا منتظر اتوبس بعدی باشیم
