به تنها حرفی که عمل کردیم

می گفت رطب خورده، منع رطب نمی کند،

راست هم می گفت

اما کاری که ما با خودمان کردیم  رطب خوردن نبود، که دیگران را از آن نهی کنیم

کار ما زهر خوردن بود

به بیراهه رفتن بود

کار ما بهشت دیدن و به جهنم رفتن بود

کار ما آتش به خرمن خودی زدن بود

کار ما نقل کودکی جاهل است که به آتش می رود، اگر بزرگتری آنجا باشد و به بهانه اینکه من در کودکی خودم از آتش سوخته ام پس نمی توانم به این کودک چیزی بگویم،

نه ما از این آتش سوخته ایم ولی به هرکسی که بخواهد سمت آن برود می گوییم: به غیر خدا دل نبدند که غیر خدا هیچ است

ما آنچه داشتیم را باختیم

آنچه از آن نهی می کردیم را انجام دادیم

به آنچه وعده مطئمن بود نگاه کردیم و لذت زود گذر را برداشتیم

حالا هم دستمان سوخته، نه جانمان سوخته

به شما می گوییم حواستان باشد این آتش بد آتشی است

به عالم گفتیم نکن، اما دریغ از عمل به گفته خودمان

کاشته ی ما هیچ است و اگر داشته ای باشد همه اش گناه است

ساخته ی ماه جهنم است که آتش آن ما را از همین دنیا  احاطه کرده

امیدمان به خودمان هیچ است...

اما در این میان فقط و فقط به یک حرف خودمان عمل کرده و می کنیم

آن هم امید بخشش از بخشنده است که گناه اش را کردیم

امید به بخشش کسی که بهترین بخشندگان است و خالق بخشش

کسی که بی حساب می بخشد

و امیدمان به همین محرم و صفر است

خدایا تو خود شاهدی اگر به حرف های خوب عمل نکرده ایم فقط به این حرف که عمل کرده ایم و تنها به تو امید داریم که ما را مفتی ببخششی

که ما هیچ نداریم جز گناه و شما سراسر خیر و رحمت و برکت هستید

و چه کسی نیازمند تر از ما به رحمت و بخشش از سوی شما

خدایا از زبان پیامبرت و از آیات قرآنت می گوییم:«رَبِّ إِنِّی لِما أَنْزَلْتَ إِلَی مِنْ خَیرٍ فَقِیرٌ؛ پروردگارا! هر خیر و نیکی به من برسانی، به آن نیازمندم.»*

خدایا فقر تمام وجودمان را گرفته

به غسلی نیازمند هستیم که همه کرده و نکرده ما را بشوید

به حالی نیازمندیم که ما از خودمان نجات دهد

به بارانی که ما را از تشنگی خودت نجاتمان دهد

به بادی که این غبار های نیستی را از جلوی چشما ما ببرد

به دستی که دست ما را از انتهای جهنم بگیرد و بالا بکشد

و خدایا ما فقیر درگاه تو هستیم، که نه اینکه هیچج نداریم بلکه کلی هم نافرمانی و گناه با خودمان آوردیم

--------------------------------

*سوره قصص(28)،آیه24