چه کسی باید رئیس صدا و سیما بشود؟

صدا و سیما، پر مخاطب ترین رسانه در ایران که همیشه مورد انتقاد همگان بوده و هست.

رسانه ای که به قول بعضی از نیرو های ارزشی هنوز انقلاب اسلامی به زیرساخت هایش نفوذ نکرده و به قول افراد مدعی اصلاحات رسانه ای بی طرف نیست.

صدا وسیما همیشه از هر دو طرف جریان حاکم کشور مورد انتقاد بود، رسانه ای حکومتی که بنا به اصول قانون اساسی بایستی مسئول آن از طرف رهبر انتخاب و شورایی متشکل از سه قوه به آن نظارت دارند، وضعیت حقوق و حدود اختیارات صدا و سیما نه در قانون اساسی و نه در اساسنامه سازمان اشاره به آن نشده، نبود این حدود مشخص صدا و سیما را به ایالتی رسانه ای تبدیل کرده که هیچ نیازی به مخاطب  ندارد و با توجه به نفوذ بالا کسی جرات سوال از این حکومت را هم ندارد.

شاید علت این فضای صدا و سیما هم دفع از دو طرف و شاید هم قدرت بسیار زیاد و تبادل مالی بالای آن است، تبادل مالی که نیمی از آن از طریق آگهی جذب می شود.

اما حالا دوره ضرغامی هم رو به اتمام است و بایستی منتظر رئیس جدید صدا و سیما بود.

اما چه کسی باید رئیس بعدی رسانه ملی باشد؟

چه کسی توانایی این را دارد که صدا وسیما را اداره کند و نه لابی قویی صدا وسیما او را اداره کند؟

چه کسی توانایی دارد آرمان انقلاب را به جای فرهنگ و سبک زندگی اشرافی گری در قاب شیشه ای ترویج دهد؟

و به معنی دقیق تر چه کسی می تواندانقلاب اسلامی را به صدا وسیما صادر کند و ریشه ها و زیر ساخت های رسانه ملی را به اصطلاح مسلمان کند و برمبنای اندیشه و مبانی اسلام و انقلاب بازسازی کند؟

در این یادداشت سعی بر آن نیست که گمانه زنی هایی در مورد رئیس بعدی رسانه ملی مطرح شود بلکه نویسنده سعی دارد بنا به نیاز های جاری جامعه و توانایی افراد کسانی را پیشنهاد دهد که توانایی انجام وظیفه ای با این درجه اهمیت را داشته باشند.

به صورت کلی از چهار جریان و زیر جریان موجود همه امکان حضور در رسانه ها و زمان برای امتحان شدن را داشته اند.

حضور محمد هاشمی-برادر اکبر هاشمی-  از جریان کارگزان

حضور لاریجانی از جریان اصولگرایان

حضور ضرغامی از بدنه صدا و سیما و فعالین حوزه تصویری

البته جریان اصلاح طلب با عملکرد در زمان اصلاحات در رسانه های مختلف مانند روزنامه –که مورد انتقاد رهبری هم قرار گرفت – و یا حضورش در وزارت فرهنگ و تسلطش بر جریان سینمایی کشور  آنچنان خاطرات بدی را در عرصه رسانه به جای گذاشته که جایی برای بررسی حضور یک اصلاح طلب در این جایگاه نگذاشته است این در حالی است که محمد هاشمی را هم اصلاح طلب ندانیم 

نقل چند مورد از رئوس سابق رسانه ملی برای این بود تا از طیفی نگاه کردن به رئیس آینده دور شویم وبه توانایی ها و سوابق فردی افراد و توانایی اجرایی انها بپردازیم.

در میان افراد فعال در عرصه رسانه - بدون در نظر گرفتن افراد خارج از رسانه - افراد زیر با توجه به سوابق توانایی اداره رسانه ملی را بیش از دیگران دارا می باشند

 الف-صفار هرندی: وزیر سابق فرهنگ و از اهالی کیهان و عضو  تشخیص مصلحت در حال حاضر

 ب- احسان محمد حسنی: معاون پیشین هنری بنیاد حفظ آثار و رئیس فعلی سازمان اوج

 ج- وحید جلیلی: از اهالی اسبق سوره و اهالی نشریه راه در حال حاضر و مسئول دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی

این افراد دارد ویژگی ها زیر هستند که نسبت به دیگر گزینه برای تصدی این سمت مناسب تر هستند:

الف- دارای سوابق اجرایی در حوزه مسائل فرهنگی

ب- زندگی نامه مشخص وپایبندی عملی به ارزش ها و آرمان های انقلاب

ج- موضع مشخص و انقلابی در سالهای اخیر مخصوصا در جریان چهار سال اخیر

د- دارای تیم فکری در کنار خود

ه- نگاه ولایی خالص به جای تظاهر

ی- تحصیلات مرتبط و نگاه علمی به مقوله فرهنگی

البته شاید بهترین راه استفاده از ترکیبی از این سه نفر و فعال سازی تمامی این افراد در رسانه ملی باشد، حضور مدیری فرهنگی مانند صفار، فردی آشنا به رسانه تصویری مانند حسنی و البته تفکرات صحیح فرهنگی وحید جلیلی.

هرچند با فضای موجود امید بسیار کمی به حضور بعضی از شخصیت های فکری و فرهنگی هست اما میدان ندادن به این افراد دلیلی بر نیاز نداشتن نبوده و نیست.