داشتم به اظهارات بعضی دلسوزان(به شدت علامت تعجب) در مورد نگرانی آنها در مورد مردم ایران تامل می کردم، خیلی برام جالب بود که چه طور یک نفر که آنقدر جرات نداشته که توی کشور خودش بماند و فرار کرده حرف از نگرانی اش برای ما می زند، کسی که صبح تا شبش به حال و هول به سبک غربی و... می گذرد چه طور از نگزانی اش در مورد فرهنگ و آداب ایرانی صحبت می کند
اصلا برایم تعجب داشت خودش نشست آن طرف از جیب انگلیسیس ها و امریکایی ها و جدیدا هم این وهابی ها می خورد و در مورد مشکلات ما صحبت می کند، نمی دانم اصلا معنی لغت "مشکل" را می فهمد و یا معادل انگلیسی اش را بلد است.
البته از این حضرات بدتر اون دوست(دو صد علامت تعجب!) سیاه پوست امریکایی ما هست که حرف از دموکراسی و مردم می زند در حالی که تا 100 سال پیش هم رنگ هایش را توی همان کشور به ظاهر متمدن چه کار که نمی کردند ، کلی جنگیدن تا به خودشان بفهمانند سیاه پوستا ها هم آدم هستند و می توانند زندگی کنند، بماند که حال هم خبر می رسد هنوز هم درست نفهمیدند
البته طیف سومی هم هستند که از داخل بعضی از حرف های این دلسوزان ملت ایران(!!!!!!!!!) را مکرر تکرار می کنند و وقتی از انها یم پرسی در زمان ریاست و صدارت خودتان چرا این موضوعات را حل نکردید سریع می گویند ....
برایم سوال بود این دلسوزی ویژه ماست یا قبلا هم بود که به این آیه سوره غافر رسیدم دیدم از این دلسوزی ها از ازمان فرعون (لعنت خدا بر او باد) تا به حال بود و احتمالا خواهد بود
وَقَالَ فِرْعَوْنُ ذَرُونِی أَقْتُلْ مُوسَى وَلْیَدْعُ رَبَّهُ إِنِّی أَخَافُ أَن یُبَدِّلَ دِینَکُمْ أَوْ أَن یُظْهِرَ فِی الْأَرْضِ الْفَسَادَ
و فرعون گفت مرا بگذارید موسى را بکشم تا پروردگارش را بخواند من نگرانم آیین شما را تغییر دهد یا در این سرزمین فساد کند(سوره غافر آیه 26)
