یکی از مشکلاتی که در جلسات داخل تشکلی وجود دارد این است که قالبا خروجی درست و قابل استفاده ای ندارد، مثلا در مورد هسته علمی و یا گروه علمی جلسه گذاشته می شود که نیمی از آن به سخنرانی مسئول جلسه که مثلا بریا راهکار پیدا کردن می گذرد و نصف دیگر هم به مرور گذشته و گلگی های قبل، اینکه فلان سال چرا شما فلان حرف را زدید و....
این چند نکته کوتاه و ساده می تواند جلسات را هم از بدون خروجی و بی حاصل بودن حفظ کند و هم سبب هم افزایی فکری شود
» بهتر روش برای خروجی درست گرفتن طرح سوال در موضوع مشخص است، برای نتیجه گرفتند در موضوع الف بادی آن را به شکا چند پرسش در آورد و با ایتفاده از این پرسش ها موضوع را ریز کرد
مثلا جلسه ای برای اردو جهادی تشکیل شده:
اول باید موضوع را بخش ، بخش کرد: مکان برگزاری کجا باشد؟ با چه وسیله ای تا انجا برویم؟ و....
بعد به عنوان مثال در پرسش دوم را این گونه بسط بدهیم: برای رسیدن تا مکان برگزاری اردو از اتوبوس یا قطار یا .... استفاده کنیم؟
به معنی بهتر اگر پاسخ ها مقدر برای ما دو تا است در پرسش مشخص کنیم.
» حتما قبلا از جلسه با دو دسته مشورت کنید: اول کسانی که در ان موضوع سابقه دارند مثلا برای نمایش فیلم سال قبل برنامه را داشته اند اگر هم موضوع جدیدی است از دانشگاه های دیگر و یا همان تجربه در جاهای دیگر حتی در حد یک تماس 3یا4 دقیقه ای مشورت بگیر.
دوم: از کسانی فصلاحت خوبی دارند برای نوع بیان که جلسه به حاشیه نرود.
» رعایت نظم و اداره جلسه توسط مدیرف به بیان بهتر اینکه وقتی فلانی به فلان پرسش در حال پاسخ دادن است یا نه نکته ای دیگر به ذهنش رسیده و در حال بیان کردن است کسی میان کلامش نرود حتی اگر حرف او مربوط نیست، بلکه با بیان جملاتی مثل : این موضوع هم موضوع مهمی است اما بگذارید وقتی مناسب برای خودش در موارد ان هم فکری شود و یا این بحث خوب شد که بیان شد بنظر شما فلان روز برای بررسی با تمرکز بیشتر بهتر نیست که موضوع اصلی جلسه هم صدمه نخورد.
بیان این نکته از آن باب است که اولا جلسه از دستور خارج نشود و هم افراد احساس در قفسه بودن را نکنند.
