رای کمی بیشتر از 50
درصد شیخ حسن روحانی با شعار میانه رویی و اعتدال و برخورد بسیار خوب تمامی نیرو
های کشور اعم از نیرو های اصولگرا ،
اصلاح طلب، نظامی و حتی دولت -که به صورت بی سابقه ایی وزرای یک دولت به دولت بعدی گزارش دادند – ونیز تبریک و جلسات رقباء سر سخت مانند قالیباف
وجلیلی با روحانی - که جای آن در
انتخابات 88 خالی بود- بدون شک روحانی را در شرایطی قرار می دهد که خواسته یا
ناخواسته کابینه ایی تنظیم کند که برآیندی از تمامی نیرو های سیاسی فعال کشور باشد
چون این اولین قدم در اثبات اعتدال و میانه رویی او است. اثباتی که او این روزها بشدت به آن نیاز دارد.
در این
میان می توان حضور اصولگران در نیمی از کابینه و حضور اصلاح طلب ها غیر معارض در
نیمه دیگر را حداقل اعتدال دانست چون با توجه به انتخابات شورای شهر و مجلس چیزی
حدود 60 تا 70 درصد منتخب های مردم اصولگرا هستند پس باید با همین نسب دولت
تشکیل شود اما به علت تفکر حاکم در ستاد های روحانی باید با در نظر گرفتن این
شرایط روحانی برای اثبات اعتدال کابینه 50، 50 تشکیل دهد.
از طرف
دیگر روحانی پارامتر محدود کننده دیگری هم برای کابینه و پست های مهم دولت خود
دارد از جمله حضور کاندیدا ها اصلی این دوره در دولت خودش، به احتمال قویی به
منظور تقویت پایگاه اجتماعی اصلاح طلب خود نا گزیر است پستی مهم به عارف -به علت
انصرافش - بدهد
در این
میان ادامه حضور جلیلی
با توجه رای سوم او و پشتیبانی گفتمانی از او در شورای امنیت به نوعی حداقل اعتدال
روحانی است، از طرف دیگر بنا به اخبار رسیده باید منتظر حضور قالیباف در دولت در
یکی از سه پست معاون اولی،وزارت نفت و شاید هم کشور بود
حضور ولایتی در کابینه روحانی هر چند ضعیف است اما روحانی به خوبی می داند که چه مقدار به خاطر عدم کنار گیری ولایتی-با دستور هاشمی یا بدون دستور هاشمی- به او مدیون است.
از دیگر گزینه هایی که باید منتظر حضور یک اصولگرا در مسند وزارت بود وزارت های اطلاعات، دفاع، خارجه و نیز بایستی احتمال حضور یک اصولگرا در مسند وزیر آموزش وپرورش ، نفت-احتمال ماندن وزیر حال- و مسکن وشهرسازی داد.
به هر حال اگر این میانه رویی و اعتدال برقرار نباشد و روحانی تقسیمات دیگری را در کابینه نقش کند بدون شک آرای مردم که به علت میانه رو بودن به سمت او آمده است از بین رفته این و نیز آرای بخش اصولگرا که امکان جذب توسط روحانی برای آینده هم هست به کل از بین می رود.
در هر صورت روحانی بسیار غیر احساسی و عاقل تر از این حرف هاست که بخواهد کابینه های یک دست مثل کابینه دوم خاتمی یا کابینه دوم احمدی نژاد را تجربه کند که در آن صورت بدون شک نتایج آنها –گردش رای از خاتمی به احمدی نژاد و از احمدی نژاد به روحانی- را هم تجربه خواهد کرد.
