همیشه در جریان فتنه حوادث در حین اتفاق دوچار غبار آلودگی، بعد از اتفاق بدیهی و قبل از اتفاق یکی از راه های صحیح به نظر می رسد
اگر به جریان فتنه 88 نگاه کنیم در کنار تمام بدی های موجود چند نکته خوب وجود دارد که امیدوارم این نکات در سال 92 هم تکرار شود و نیز چند مورد غفلت که امیدورایم با تجربه 88 این بار شاهد چنین موضوعاتی نباشیم
- اول: مشارکت حداکثری و اینکه رئیس جمهور منتخب فاصله اش با نفر دوم که مدعی اصلی تقلب بود آنقدر زیاد بود که هر طور در صدد اثبات برآمدن امکانش نبود حالا در نظر بگیرد این دورغ با عنوان تقلب سال 84 اتفاق می افتاد که فاصله نفردو با نفر سوم کمتر از 300هزار رای بود آن وقت کار ما خیلی سخت بود، در سال ذ92 هم بادی فرد منتخب با آرای بالایی و با حمایت اکثریت مدافع انقلاب انتخاب شود.
- دومین نکته خوب: عدم تعدد کاندیدا ها از جریان اصولگرا بود، به صورت کلی اصولگرایان یک کاندید معرفی کردند-نفر دوم از قبل مشخص بود آرای کمی دارد- به همین خاطر آرای اصولگرایان روی یک نفر متمرکز شد و با وجود اختلاف نظر ها همه از یک نفر حمایت کردند-البته مثل همیشه کم لطفی بعضی از خواص هم به چشم می خورد
- سومین:شروع حرکت های رسانه ایی مستقل توسط جریان مدافع آرمان های انقلاب
- و آخرین نکته خوب که در این یادداشت بیان می شود: حضور حداکثری چه در تبلیغات انتخابات و چه در خود انتخابات و حتی در دفاع از انتخابات که سبب شد که مردم همه مراحل انتخابات را از خود بدانند...
البته نکات بدی هم در فتنه 88 بود مانند: وجود طیفی در بین خودی ها که شاید تا دومین سالگرد فتنه به سختی موضع قاطی از آنها می شود پیدا کرد و یا اینکه بعضی از افراد دوچار خود باختگی در دفاع از شعار های اصلی انقلابشده بودن و در سوی دیگر دفاع بی منطقی و افراطی از یک نفر -که حتی ممکن است فرد خوبی باشد- و نیز می شود به رها شدن جریان مدافع انقلاب و تشکلی که در جریان انتخابات تشکیل شد بود اشاره کرد
