اینکه چرا بالاترین در اجرایی کشور به همراه رئیس نهاد قانون گذار تمامی موضوعات مهم کشور را رها می کنند و با فاصله چند روز به انتقاد تند علیه یک مستند دانشجویی ساده می پردازند موضوعی نیست که بشود به راحتی از آن گذشت، انتقاد هایی که لحن آن قدر دور از تصور بود که مخاطب گمان می کند باز تعدادی از سفرای ما در کشوری ترور شده اند و یا جوانان ما به گروگان گرفته شده است و یا چند نفر در بی تدبیری دولت در صف توزیع گوشت و برنج جان خود را از دست داده اند.
انتقادی از چند جوان این کشور که فقط با ورق زدن کتاب خاطرات خود حضرات نوشته شده است، خاطری که زمان نوشتنش هم فکر نمی کردند این قدر برایشان ثمره تلخ داشته باشد.
انتقاد از مستندی که از پنهان کاری های تعلیق اول تا حد خیلی کمی پرده بر می دارند و به حضرات رئیس قوا یاداوری می کند که دوباره اشتباهات بزرگ 10 سال پیش را تکرار نکنید و دست آخر بگویید که البرادعی چنین گفت ولی چنان کرد، به انها یادآوری می کند که این قدر که به فکر کیش رفتن و شمال رفتن هستید به فکر این هم باشید که تیم امروز امور خارجه ما همان تفکری را دارد و حتی رئیس ان همان فردی است که به اصطلاح تلاشهای دیپلماتیک آن همان ضربه روی میز و ترس شما بود...
مستندی با یاد آوری این نکته که آقای فریدون که فامیلی ات را عوض کردی که اگر بعدا آیت الله شاید به تو نگویند آیت الله فریدون (به نقل از خاطراتش) حواست باشد همان اوباش 18 تیر امروز دستگاه های تبلیغی و رسانه ای دولت را اداره می کنند.
یادت باشد ....
اما شاید مهمترین ترس رئیس دولت و رئیس مجلس باب شدن این مدل مستند های دانشجویی است که می تواند بسیاری از پشت پرده ها را نشان داده، یعنی می شود برای هر یک از وزراء و نزدیکان و برادران و... به راحتی یک مستند "من.... هستم" ساخت و بسیاری از ابهامات و اشتباهات بزرگ را در طول تاریخ سی و چند ساله انقلاب را بازگو کرد، اشتباهاتی که تا 7 یا 8 سال پیش نمی شد در مورد آنها صحبت کرد، مستند هایی که می تواند به واقعیت نوارهای پخش شده در مجلس و زندگی خانواده هاشمی بپردازد، مستند در مورد خانه آقای رئیس جمهور و یا سبک زندگی رئیس مجلس، می شود مستندی در مورد تفاوت های مخارج زندگی نماینده ها مجلس ساخت و تفاوت زندگی بسیاری از آنها با زندگی که امام(ره) گفته را مشخص کرد و می شود حقیقت را گفت...
«قسمت کوتاهی از مستند "من روحانی هستم"»
ترس امروز مسئولین کشور ترس صحیحی است، ترسی است که اگر با ابزار امنیتی و تبلیغی جلوی ان گرفته نشود بدون شک (بقیه متن به دلیل ملاحظاتی حذف شد....)