هنر برای سیاست؛ سیاست برای هنر

در طول تاریخ بحث های زیادی در مورد فصل هنر شده است، و جنگ کلامی بسیاری بر سر سر منشا و غایت هنر در گرایش مختلف شده است، اینکه آیا هنر برای هنر است و یا هنر برای اخلاق است، اینکه هنر دینی در تمامی گرایشات هنر هست یا نیست، اینکه ساختار هنر کجا اثر گذار است و کجا اثر پذیر ... اما یک بحث همیشه مهم بوده است اینکه هنر برای چیست؟

بعضی به یک منشا پاک برای هنر معتقد هستند مانند خود هنر و یا اخلاق و یا دین و اعتقادات و یا...

عده ای نظر دیگری دارند و هنر بی طرف مخصوصا در هنر مدرن را بر نمی تابند.

در کشور ما از چند سال پیش که اثر گذاری هنر مخصوصا هنر هفتم بر مردم و جامعه و باز هم مخصوصا صندوق آرا مشخص شد یک مرتبه سیاست مداران شدید هنری شدند، کسانی که تا چندی قبل اهالی سینما و هنر را مشتی آدم بیکار می دانستند یک مرتبه فهمیدن یک تابلو نقاشی می شود 50 میلیون ارزش داشته باشد به شرط اینکه فلان بازیگر زن محبوب کشیده باشد و یا جدیدا یک نفر متوجه شده است می شود هنر را به خود مردم واگذار کرد و در این میان سهم اصلی برای خود هنرمندان است - انگار نه انگار که همین افراد حاضر در این دولت وقتی در زمان هاشمی و خاتمی در وزارت و پست های کلان بودند با هنر چنین کردن-

اینکه یک مرتبه در یک دولت که یک کار هنری –ترانه، مستند یا ....- این قدر آنها را بهم می ریزد و در صدد اجباری کردن مجوز برای تولید بر می آید از حذف نظارت بر چاپ کتاب صحبت می کنند و یا در سال فرهنگ دغدغه اول آنها حذف فیلتر از فیسبوک است موضوع جدیدی نیست، بسیاری از این حضرات هنر برای سیاست و اهداف سیاسی یشان می خواهند و متاسفانه عده ای از اهالی هنر هم سیاسی شده اند و در صدد هستند از سیاست برای هنر چیزی بتراشند.

اینکه عده ای از به اصطلاح هنرمند در جریان های سیاسی سر دمدار جریانی می شودند و از محبوبیت خود برای آن جریان استفاده می کنند تا در زمان قدرت گرفتن آن جریان .... از بخش سیاست برای هنر است.

و اینکه عده ای سیاست مدار دوست دارند همیشه کنار هنرمندان دیده شوند و همگان بدانند آنها چه قدر روحیه هنری دارند از بخش هنر برای سیاست است.

اما در این میان شکی نیست این قربانی کردن سیاست و هنر برای هم به شرط منافع برای حضرات است که روی مبل استیل نشسته اند و به حال دعوا فلان کارگردان با فلان کارگردان می خندن...

اینکه عده ای  از کسانی حمایت می کنند که حداقل شئون دین را هم رعایت نمی کنند این را می رساند که اینها در حقیقت دین را هم برای منافعشان می خواهند.

اما وقتی هنر، هنر است و یا سیاست، که هنر یا سیاست برای ارزشی والا به کار برود، برای رضایت و بیان مشکلات مردم، اما عده ای از همین هم سوء استفاده می کنند و هدف هنر را سیاه نمایی از جامعه قلمداد می کنند و تا می توانند نشان دهند آن چه که همه حقیقت نیست.