قل جاء الحق وما یبدی ءالباطل و ما یعید
بگو؛ حق آمد و بعد از این دیگر باطل نه چیز جدیدی به میدان می آورد و نه چیزی را که گذشته است احیا می کند
.
این ایه 49 سوره سبا از چند جهت قابل تطبیق با واقعه ی غدیر خم است، این ایه با توجه به آیات قبل و بعدش مربوط به نزول قرآن است و بیان می دارد با نزول قرآن دیگر باطل چیزی برای گفتن ندارد و بهانه ها تمام شده است.
ویژگی ذاتی یک مکتوب داشتن تفاسیر مختلف از آن است این ویژگی برای قرآن با داشتن بطن ها بسیار بیشتر هم هست از طرف دیگر خود قرآن با توجه به آیه ای که پیامبر به مناسبت غدیر نازل شد برای اجرایی شدنش به مفسری احتیاج دارد که بنا به حدس و گمان از قرآن تفسیر ارائه ندهد و از طرف منبع آیات که ذات باری تعالی است منسوب شده باشد.
