همیشه در فرهنگ اجتماعی چند دیدگاه مطرح بوده است اینکه فرهنگ در یک اجتماع عنصری بالا به پایین است یا پایین به بالا، به بیان بهتر فرهنگ از والی به عموم مردم منتقل می شود یا این فرهنگ عمومی مردم است که فرهنگ والی و نخبگان را می سازد.
اینکه می گویند مردم به دین حاکمان خود هستند مصداث فرهنگ بالا به پایین است و اینکه می گویند مردم اگر امر به معروف و نهی از منکر نکنند بدترین برآنها جاکم می شود نمونه فرهنگ پایین به بالا است.
حال سوال اینجاست اینکه فرهنگ بالا به پایین باشد و یا پایین به بالا چه سودی دارد؟
اینکه بدانیم جهت فرهنگ چگونه است سبب می شود تا بتوانیم در اصلاح فرهنگ و اجتماعی اقدام درست داشته باشیم.
اینکه بعضی تمام مشکلات کشور را از قبیل فرهنگی و غیر فرهنگی به حکومت یا حاکمیت ربط می دهند و معتقد هستند برای اصلاح باید راس را اصلاح کرد به دیدگاه فرهنگ بالا به پایین بر می گردد، مصداق عینی این دیدگاه وقتی است که توقع داریم با تغییر راس یک سازمان عملکرد آن درست شود.
از طرف دیگر وقتی ریشه بسیاری از مشکلات را در کف جامعه می بینیم به دیدگاه پایین به بالا معتقد هستیم شاید مثال عینی آن انتخابات باشد که وقتی ما رئیس جمهوری همچون بنی صدر و یا رجایی انتخاب کنیم حرکت پایین به بالاست و این حرکت اثر گذاری کف جامعه به راس است.
