کتاب
چیزی که همه می گویند خیلی مهم است، اما هر چه قدر زمان می گذرد وضع مان در نخواندنش پیشرفت می کند، سوال مهم این است آیا خواندن کتاب تا این حد که به آن تاکید دارند مهم است؟ چه فرقی می کند من اطلاعاتم را از یک شومن تلویزیونی بگیرم یا از کتاب 600 صفحه ای قدیمی و یا حتی از یک کانال توی تلگرام...
آنچه امروز به عنوان تشویق ابزار مردم به کتاب خوانی مانند مسابقات و جوایز و یا ترکیب کتاب با ابزار روز مانند ebook و یا ترکیب کتاب و خوردنی ها مثل کافه کتاب و... استفاده می شود هر چند سبب تشویق و توجه است ولی واقعیت آن است کتابخوانی مفید نیازمند ثبات و علاقه حقیقی است نه فعالیت موقت و هیجانی در زمان کوتاه (البته در این برحوت کتاب خوانی همین هیجان ها هم غنیمت است)
باید دید یا بهتر بگیم برای مردم و مخاطبان مشخص شود چه نیاز به کتاب دارند، اینکه همه به صورت زبانی از کتاب خوانی تعریف می کنندکافی نیست باید مردم در درونشان احساس نیاز کند، اینگونه خود مردم کتاب را رشد می دهند و از تولید حمایت می شود، نویسنده تقویت می شود، به اصطلاح "بازار که رشد پیدا کند تمامی اجزای تولید رشد پیدا می کنند."
اطلاعاتی که عموما مردم از ابزار ارتباطی و سرگرمی می گیرند بیشتر متناسب با سرگرمی است نه متناسب با نیازهای حقیقی و از آنجایی کتاب مانند دیگر رقبای رسانه ای اش نمی تواند جذابیت 100% سرگرمی داشته باشد (البته بعضی کتاب ها جذاب هستند ولی کتاب برای جذابیت نوشته نمی شود در صورتی که ذات ابزاری مانند تلویزیون سرگری است، به خاطر همین است که همه به راحتی تلویزیون می بینند و از آن لذت می برند اما کتاب جنسش چیز دیگریست).
شاید یک راه حل ساده ولی سخت در پیش روی ما باشد و آن هم حرکت در مسیر درست فرهنگ سازی و تشریح چرایی کتاب خوانی برای مخاطب به دور از کلیشه نگاری و در بستر های جذاب رسانه ای باشد.
