کم کم میرود....

کم کم میرود دلم به سوی حسین
و سیاه میشود همه جان در عزای حسین

و گناه میشود ، که اب دهی
اندکی رو به خیمه های حسین

میشود ان حیاط بالا تر
جایگاه ی برای روضه های حسین

و ندارد خیال ارامش
زینب و بچه های حسین

می زند سیاهی و مادر
گریه میکرد به نغمه های حسین

بی گمان دل خیام ازان
در غیاب برادران حسین

و چنین گفت روضه خوان ان شب
به فدای سه ساله حسین